عرفه وکوچه پس کوچه های دلم
14 آبان 1390 توسط شهیده بنت الهدی
دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد
و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود.
آن جا كه ایوان هزار نقش خداشناسی است.
لب ها ترنم با طراوت دعا به خود گرفته
و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند.
دل، بیقرار روح عرفات، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) شده است.
پنجره باران خورده چشم ها از ضریح اجابت، تصویر می دهد
و این صحرای عرفات است كه با كلمات روحبخش دعای امام حسین (ع) و اشك عاشقان او بر دامن خود اجابت را نقش می كند.
اشك و زمزمه ما را نیز بپذیر، ای خدای عرفه.
