همیشه حضرت استاد علامه حسن زاده آملى (دام عزه العالى ) چند دقیقه قبل از شروع درس در محل تشكیل كلاس (مسجد حضرت معصومه (علیها السلام ) حاضر مى شدند - كه این خود درس نظم و احترام به درس و بحث بود - ما عده اى بودیم كه از این فرصت طلایى حداكثر استفاده را مى كردیم ، گرد شمس وجود معظم له حلقه مى زدیم و از انفاس ‍ قدسیه و حركات و حتى سكنات حضرت استاد (دام عزه ) درس ‍ مى گرفتیم .
روزى یكى از یاران درس ، مصرانه و عاجزانه از حضرت استاد تقاضا كردند كه : حضرت آقا عنایتى بفرمایید، ذكرى - دعاى ، چیزى بفرمایید، بلكه از این گرفتارى روحى نجات پیدا كنم ، خیلى گرفته و در قبض ‍ هستم

حضرت استاد (دام عزه ) كه تا آن لحظه سر به زیر انداخته بودند و در سكوتى پر معنى و مراقبه اى ملكوتى به سر مى بردند، سر را بلند كرده و فرمود: آقا جان ! من هم گرفتارم ، من هم از شما بدترم !چند لحظه اى درنگ فرمودند و ادامه دادند: دو مطلب به شما عرض ‍ مى كنم ، یقینا اثر دارد به شرط این كه ، اقلا یك اربعین بر آن مداومت داشته باشید.

1- ذكر شریف یا حى یا قیوم یا من لا اله الا انت كه گفته اند، اكثار در آن سبب حیات و زیادت عقل مى شود و مجرب هم است ! 1
2- سوره غنى (واقعه ) را بخوانید، تا غنى در علم و بعدا هم چیزهاى دیگرى شوید؛ چون روایت شده است .

منبع:صراط سلوک و پندهای حکیمانه ج 3

1 .شرح كمال الدين عبد الرزاق قاسانى بر منازل السائرين خواجه عبدالله انصارى ص 36 چاپ اول به نقل از نامه ها برنامه ها ص 47.

بسم الله الر‌ّحمن الر‌ّحیم

الحمدلله رب‌ّ العالمین

 نظری به اندرون خویش داشته باشد خود را حقیقت بوالعجبی مشاهده كند كه افعال و آثار بسیار شگفت‌آوری از آن صادر است. به راستی این چه حقیقتی است كه در میان انواع اربعة موجودات حائز بیشترین و كاملترین كمالات بوده و انواع ثلاثة مادون را برای رسیدن به اهداف خویش به استخدام در آورده است؟! اگر حقیقتِ این سؤال كه اعضاء و جوارح آدمی چگونه بدین استواری و آراستگی، در غایت حكمت و متانت، در منتهای ارتباط و پیوستگی قرار گرفته‌اند، برای فرد ظهور كند، چنان حیرت و دهشتی عارض بر فرد می‌شود كه زبان از وصف آن و قلم از نگاشتن آن ناتوان است. گویا كه اساس خلقت آدم و عالم بر آن است كه انسان در چنین لحظه‌ای فرو رفته و دیده‌ای عقلی به ظاهر و باطن خویش اندازد.

لذا ما نیز در این كراسه بر آن شدیم كه نظری عمیق‌تر بر احوال و افعال انسانی خود افكنده و حقیقت نفسانی خویش را مورد شناخت بیشتر قرار دهیم.

پس گوییم كه در انسان قوای بسیار در كارند كه هر یك را مطابق فعلش در هر زبان نامی نهاده‌اند و به وصفی ستوده‌اند و در كتب علمی فلسفی و طبّی مشرق زمین نوعاً آن نامها و اوصاف به واژه تازی شهرت دارد. در كتب علمی قوای نفسانی انسان را به سه قسم تقسیم نموده‌اند كه عبارتند از: قوای نباتی، قوای حیوانی و قوای انسانی.

کتاب شرح مراتب طهارت استاد صمدی آملی

                                                                               وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ  وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

نزديك است كه كافران هنگامي كه آيات قران را مي شنوند تو را با چشمان خود هلاک کنند و می گویند او دیوانه است در حالی که قران جز مایه بیداری برای جهانیان نیست.

همه ما آیات پایانی سوره قلم را بارها شنیده ایم، خیلی از ما قاب عکسی از این آیات را بر در و دیوار خانه زده ایم و بعضی از ما این آیه را بر کاغذی نوشته و درون رقبه ای (کیسه چرمی حاوی دعا) بر گردن خود انداخته ایم تا از چشم زخم در امان باشیم. اما واقعا این آیه اشاره به چشم زخم یا به قولی چشم زدن دارد؟ مفسران سه تفسیر برای جمله” تورا با چشمان خود هلاک می کنند” آورده اند:

1- بعضی منظور از این جمله را نگاه غضب آلود مشرکان به پیامبر دانسته اند.

2- بعضی ها منظور از این جمله را این دانسته اند که دشمنان با استفاده از نیروی مرموزی که در بعضی چشمهاست سعی دارند تا به پیامبر آسیب بزنند. مثال این نیروی مرموز را حداقل در فیلمها زیاد دیده ایم که طرف مثلا با نگاهش قاشق خم می کند یا…

3- و عده ای دیگر منظور از این جمله را همان مفهوم عامه چشم زدن تعبیر کرده اند. این افراد بر این اعتقادند که این دو آیه اشاره به تضاد بین حرفهای کافران را نشان میدهد به طوری که از یکسو از شنیدن آیات قران چنان شگفت زده می شوند که از تعجب نزدیک است پیامبر را چشم بزنند اما از طرف دیگر حرفهایش را تکذیب کرده و او را دیوانه می نامند.

به هر حال هر برداشتی که از این آیه بکنیم باید بپذیریم که اکثر مردم برای در امان ماندن از چشم زخم دیگران اعتقاد زیادی به این آیه دارند و بدین منظور یا این آیه را قاب کرده و به در و دیوار خانه می زنند یا آنرا در رقبه گذاشته به گردن می اندازند. نمیدانم شما هم اعتقاد به چشم زدن یا چشم شور دارید یا نه؟ اما به نظر من به هر حال چشم شور هم از آن پدیده هایی است که شاید علم آدمی هیچوقت نتواند آنها را تایید یا حتی تکذیب کند اما همه خوب می دانیم که همچین پدیده هایی وجود دارند! شاید متهم به خراتی بودنم بکنید اما مثالها و نمونه های زیادی را از افرادی که چشم شور دارند در میان اطرافیان خود دیده ام و این مثالها و جریانها آنقدر واضح و روشن بودهاند که جای هیچگونه تکذیبی را برایم نگذاشته اند.

در میان روایات و احادیث هم اشاراتی به چشم زخم شده است:

در حدیث آمده که امیرالمونین علیه السلام فرموده اند که پیامبر برای امام حسن و امام حسین رقبه گذاشتند  و این دعا را خواندند: شما را به تمام کلمات و اسما حسنای خداوند می سپارم از شر مرگ و حیوانات موذی و هر چشم بد و خسود آنگاه که حسد میورزد. در جای دیگر هم از پیامبر نقل شده که : اگر چیزی می توانست بر قضا و قدر پیشی بگیرد چشم زدن بود.

و الله اعلم