با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم و رجال اهل سنت پی می بریم که حضرت هادی علیه سلام از مقام و منزلت و احترام ویژه ای نزد آنان برخوردار بوده است که به برخی از این منابع اشاره می شود:

1) ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ(ت:250 ه.ق)
او بعد از ستایش از 10 نفر از امامان که از آن جمله امام هادی علیه سلام است می گوید:« هر یک از آنان عالم، زاهد،ناسک، شجاع،جواد، طاهر و تزکیه کننده اند… این سلسله ی جلیل القدر برای هیچ خانه ای از خانواده های عرب و نه از عجم اتفاق نیافتاده است».( رسائل جاحظ/ص106)

2) شهاب الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبد الله حموی( ت:626 ه.ق)
او هنگام یادآوری از شهر عسکر در سامرا می گوید:« این عسکر منسوب به معتصم است. به این شهر قومی از بزرگان نسبت داده شده اند که از آن جمله علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب رضی الله عنهم است…»( معجم البلدان/ج5 و 6/ص328)

3) شمس الدین محمد بن احمد بن عثمان ذهبی( ت:748 ه.ق)
« در سال 254 ه.ق ابوالحسن علی بن جواد… وفات یافت… او شخصی فقیه، امام و متعبد بوده است.»( العبر فی اخبار من غبر،ج1،ص364)

4)ابن حجر هیثمی( ت:974 ه.ق)
«… او وارث علم و سخاوت پدرش بود.»( الصواعق المحرقه،ص312)

5)شیخ مومن شبلنجی( ت:1308 ه. ق)
«… مناقب او( علی بن محمد) بسیار است.»(نور الابصار/ص181)

6)عبدالله شبراوی(ت:1171 ه.ق)
« دهمین از امامان علی هادی است. او در مدینه، در ماه رجب، سال 214 هجری متولد شد و کراماتش بسیار است.»( الاتحاف بحب الاشراف،ص136)